Η κατασκευή απο plexiglass βήμα βήμα

Η κυψέλη από plexiglass είναι έτοιμη και το μελισσάκι είναι καλά προστατευμένο μέσα της. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ας δούμε όμως πως φτάσαμε ως εδώ.

Πρώτο και σημαντικότερο βήμα είναι τα σωστά μέτρα και σχέδια πριν κόψουμε τα υλικά μας. Το plexiglass κόβεται εύκολα και είναι αρκετά ανθεκτικό. Ωστόσο γίνεται πολύ αντιαισθητικό όταν χρειαστεί να κάνουμε προσθήκες ή ενώσεις. Έτσι φροντίζουμε να κάνουμε σωστές μετρήσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις μας. Θυμόμαστε να υπολογίσουμε και το πάχος του, το οποίο μπορεί να ξεπεράσει και το 1cm, και επίσης υπολογίζουμε και την ελαστικότητα του υλικού. Όπως λέγανε οι παλιοί, «δέκα μέτρα και μία κόψε».

Δεύτερο βήμα είναι η σωστή προετοιμασία του εξοπλισμού μας.

Χρειαζόμαστε τα φύλλα του plexiglass, την ειδική κόλλα για το plexiglass και φυσικά τα κατάλληλα στηρίγματα. Η κόλλα του plexiglass δεν είναι τίποτα περισσότερο από χλωροφόρμιο, το οποίο διαλύει επιφανειακά τη σύσταση του plexiglass και καθώς αυτό αναδομείται γίνεται συσσωμάτωμα με την άλλη επιφάνεια. Αν σας πέσει πάνω στο plexiglass κατά λάθος μην το τρίψετε γιατί θα δημιουργηθεί θαμπάδα στο υλικό η οποίο μετά δε θα φεύγει με τίποτα. Επίσης προσοχή αν έρθει σε επαφή με τα χέρια σας!

Η πρώτη δουλειά που κάναμε ήταν να συναρμολογήσουμε το καπάκι της κυψέλης. Ένα μεγάλο φύλλο plexiglass με 4 κάθετα σε αυτό πηχάκια, που ενώθηκαν μεταξύ τους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα.

Για τη σωστή γωνία στις ενώσεις χρησιμοποιήσαμε ειδικούς σφικτήρες για ξυλοκατασκευές με προσθήκη φελιζολ εσωτερικά ώστε να προσαρμοστούν στο πάχος του υλικού.

Η κόλληση με τη χρήση χλωροφορμίου είναι αρκετά εύκολη. Εφαρμόζουμε τις δύο επιφάνειες και με τη χρήση σύριγγας αφήνουμε μια λεπτή γραμμή υγρού ανάμεσα τους. Όπου έχει πιάσει η κόλλα το χρώμα του plexiglass γίνεται πιο σκούρο καθώς γίνεται συσσωμάτωμα με το άλλο φύλλο και το φως διαθλάται.

Επόμενο στάδιο ήταν η τοποθέτηση των οδηγών για την αφαιρούμενη-κινητή βάση με σήτα. Αφήσαμε λίγα χιλιοστά στο κάτω μέρος των πλαϊνών πλευρών που θα λειτουργήσει σαν πόδι στην κυψέλη, και κολλήσαμε τον οδηγό εσωτερικά σε όλο το μήκος των πλευρών.

Στη συνέχεια με τη βοήθεια των οδηγών-γωνιών συγκολλήσαμε τη μία κάθετη πλευρά. Όσο ασταθές κι αν έμοιαζε αρχικά, το φύλλο του plexiglass είχε κολλήσει πολύ γερά με το διπλανό. Συνεχίσαμε συναρμολογώντας το περίβλημα και τις 4 πλευρές.

Για το τέλος αφήσαμε τη σήτα. Ψιλή μεταλλική σήτα για έντομα κάλυψε την κινητή βάση, και στερεώθηκε γερά με πριτσίνια και ροδέλες για καλύτερο καταμερισμό της πίεσης. Το αποτέλεσμα ήταν απόλυτα επιτυχημένο και γερό.

Ένα ακόμα στάδιο πριν μπει το μελίσσι στην κυψέλη: ο αερισμός της κυψέλης. Για την απομάκρυνση της υγρασίας ανοίξαμε σε κάθε πλευρά, εμπρός και πίσω, από 6 τρύπες στο ύψος του καπακιού. Αυτές θα επιτρέπουν στους υδρατμούς να βγουν από την κυψέλη. Προτιμήσαμε να τις ανοίξουμε κοντά στις γωνίες καθώς εκεί υπάρχει μικρότερη κυκλοφορία αέρα.

Εκτός όμως απο την διάφανη κυψέλη φροντίσαμε και για την θερμομόνωση του μελισσιού μας, χειμώνα αλλά και καλοκαίρι. Έτσι προσαρμόσαμε στην υπάρχουσα πλέον κατασκευή κι ένα περίβλημα απο φελιζόλ DOW το οποίο κυριολεκτικά φοριέται στην κυψέλη και προστατεύει απο κρύο και ζέστη, απο αέρα και βροχή, ήλιο και ακτινοβολίες.

Το μελισσάκι τοποθετήθηκε με επιτυχία στη νέα του κυψέλη. Κόψαμε ελαφρώς το κλαδί και το στερεώσαμε με βίδες πάνω στο plexiglass

Για Μελισσοκόμους - Μελισσοκομία για Αρχάριους